غلامحسین بن محمدحسن بن عبدالنعیم بن محمد جعفربن محمدرضا زهانی قاینی، فقیهی متورع، زاهدی متشرع، منضبط، فرهنگ دوست، کاتب و استادی مسلم در ادبیات و از بهترین چهره های سده سیزده و اوایل سده چهارده قاین است.او در بخش زهان شهرستان قاینات در یک خانواده علمی مذهبی دیده به جهان گشود، مراحل درس و تحقیق در زمینه های گوناگون علوم اسلامی را گذراند و در زهان به تبلیغ و تدریس و ارشاد مردم پرداخت.میرزا محمد ولی میرزا از اعیان قاین، میرزا محمدعلی، غلامحسین و محمدعلی از جمله شاگردان زهانی محسوب می شوند.آخوند مقدس، به فرهنگ اسلامی- ایرانی علاقه شدید داشت و در حفظ و حراست و کتابت نسخه های خطی دقت لازم را مبذول و در این راه تلاش قابل تقدیری داشت.تعدادی از نسخه های خطی نفیس را که اوراق آن نقص و افتادگی داشته ترمیم و نسخه های زیادی را هم کتابت کرده است.ترمیم نسخه خطی شرایع الاسلام و جواهر السنیه تالیف مرحوم حر عاملی محدث عالی قدر شیعه، از جمله خدمات وی است.از محمدعلی بن ابوتراب بمرودی خوشنویس معروف قاین در سده سیزده، تقاضا کرده یک نسخه از دیوان منشی بمردوی برای وی کتابت کند و محمد علی این کار را در سال 1294 انجام می دهد.در سال 1276 هنگام اقامت در بخش سده کتاب فوائد الضیائیه تصنیف عبدالرحمان جامی را برای شاگردش محمد ولی میرزا کتابت کرد.فوت معظم له در ربع اول سده چهارده قمری بعد از سال 1310 اتفاق افتاد.