زائريم ؛ از دور و نزديك بوسه بر آن گنبد زيبا زنيم... زائريم ؛ از دور و نزديك ، پياده و سواره، به زيارتت آمده ايم. اگر در كربلا و راه كربلا هم نيستيم، دلمان راهي حرم توست و تنمان سياه پوش غمت. در دل، داغ گريه هاي ستم سوز امام سجاد(ع) و زينب كبري(س) را داريم و در سر،شور حماسه هاي كلام هاديان قافله كربلا را. زمزمه زينبت را مي شنويم كه خاطرات اولين سفرش بدون تو را، با تو درددل مي كند: برگشتم از رسالت انجام داده ام زخمي ترين پيمبر غمگين جاده ام ناباورانه از سفرم خيل خارها تبريك گفته اند به پاي پياده ام دل مي زدم به آب و به آتش براي تو از خيمه ها بپرس كه پروانه زاده ام چون ابر، آب مي شدم از آفتاب شام تا ذره اي خلل نرسد بر اراده ام و ما، اگر به پاي تاول زده نشد، با دل هاي سوخته مان به زيارتت مي شتابيم، يا حسين (ع)! لذا چهلمين روز شهادت مولايمان حسين بن علي(ع) و هفتاد ودو تن از ياران باوفايش را به شما تسليت گفته واميد دارم از فيوضات اين روز مبارك با تمام وجود استفاده كنيد /. م.ر.الف - م. ر. الف